Was ik maar een kunstenaar

In het dagelijks leven ben ik mama, vrouw-van en manager. Niks mis mee. Ik geniet ervan! Heus. Maar toch denk ik vaak, op van die 'wat-wil-ik-nou-eigenlijk-met-mijn-leven'-momenten: was ik maar een kunstenaar. Een Rembrandt of een Helmantel ofzo. Vooral die laatste. Tjonge jonge, wat een prachtige schilderijen maakt die man. 

Soms deel ik deze droom met een andere working-mom of met-haar-hersens-werkende vrouw, wat vaak resulteert in een feest van herkenning. 'Ja, ik zou zo graag taarten gaan maken!' wordt er dan bijvoorbeeld gezegd, of: 'Gewoon iets met mijn handen doen, in plaats van dat gepraat heel de dag.'  

Het is toch jammer dat het zo vaak bij dromen blijft. Dromen schijn je namelijk te moeten 'durven en doen' aldus B. Tiggelaar. 

Gewoon doen dus. 

De LOI-cursus is inmiddels binnen...